Ne zaman evimizin önünden geçse gülümseyerek nöğrun Ay gülüm diyerek sohbet eder halimizi hatırımızı sorardı. Çocuklarınin her biri ;avukat doktor profesör,öğretmen olmuş onları çok iyi yerlere getirmişti.Bu durum bir anne için gerçekten çok gurur verici olmasına rağmen, o hep aynı Şerife teyze olarak yaşamaya devam etti.En küçükten en büyüğüne selam verir; bilmediklerine "AYGÜLÜM sen kimlerdensin "diye sorar öğrenir ,"aferim gülüm iyi ,iyi ,sen çalış" der ,"Neyse ben yavaştan gideyim" diyerek yoluna devam ederdi.
Büyüdükçe öğrendim acı hikayesini; eşini genç yaşta, Karşı partiden biri tarafından öldürüldüğünü.Ne olduğunu bilmiyordum ama olumsuz birşey olarak hatırımda Kalmış ,sonrasında da travmatik bir durum olarak duruyordu.olayda İsmi geçen partiyi ve öldüren şahsı en kara sayfaya yazdım zihnimin.Babasiz yetişen onca çocuğun içinde bulunduğu zor durumu kim bilebilir di ki? Bir çocuk dünyasında.
Hep bir roman kahramanım oldu "AYGÜLÜM" teyze.Başyapit: "Oku guzum gendini gurtar "Cümlesinin sihirli bir cümle olduğunu zamanla anladım.Çocukları da bu sihirli cümlelerle iyi yerlere geldiklerini değerli birer insan olarak yetiştiklerini gördüm.Hic şikayet ettiğini duymadım."İşte geldik gidiyoruz,Allah sonumuzu hayretsin" derdi AYGÜLÜM teyze.
Hep derdim ,ne den taktif edilmez, bu teyzeye neden bir plaket,bir madalya verilmez ki? kaymakam ,belediye başkanı ,vali ,muhtar veya bunların çevresinde kim varsa; Neden farketmezler .Çok mu zor o kadar başarılı bir kadını alkışlamak takdir etmek.Ancak ne gezer, ne zaman güzel çocuk yetiştirenler takdir edildi ki hayatta.Bütün bunlara karşı kendim bir belge oluşturayim hayatını belgesel yapayım dedim; aldım kamerami kayıt cihazını.Ancak ne gezer, hoşgeldin faslından sonra yine ne fotoğrafı çeken gülüm deyince : Bu sefer seni çekmeye geldim dedim.Bir güldü ,AYGÜLÜM teyze.Anlat da hatıra kalsın o kadar çocuğu nasıl yetiştirdin başarılı olarak dedim
Yetisti gitti daş ufağı değil ya ,diyerek,konuşurken bir taraftan asmadan kestiği üzümleri koydu önüme.Bu üzümü babam diktiydi , diyerek ben soruları ona soruyorum, cevap yerine karşı soruyla değiştirdi konuyu .Bu kez ben konuk oldum adeta .Anadolu insanı kayit cihazı ve kameraya karşı bir önyargısı var eskiden beri.Bu durumu 25 yıl önce de derleme yaparken görmüştüm.Devlet tarafından,içeri atılırım korkusuydu bu.Ne olursa olsun cihazlara uzak dururdu insanımız.Geçmiste nasıl bir kötü şeyler olduğunu kısmen biz de yaşadık tabi ,onların anlattıkları çok daha acımasız durumlardı, ama şimdi durum çok daha farklı .
Dün, AYGÜLÜM teyze rahmetli olmuş.Bu zorlu hayat mücadelesi bitmişti.Çok sevdiği eşinin yanına gitti.Rabbim yaşadıklarını mükafatlandıracaktır inşallah.Çocuktan büyüğe herkese karşı sevgi ve merhamet dolu AYGÜLÜM teyzeyi Rahmetle anıyorum.Rabbim onu peygamberimize komşu eylesin.Adın burda uzun yaşasın Şerife teyze.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder