Memlekete ziyarete ya da tatile gitmeye karar verdiğinizi düşünelim. Tatil programını yaptıktan sonra akla; "Ne zaman çıkalım?" sorusu gelecektir.
Baba: "Erken çıkalım, erken varalım." der.
Anne: "Benim için fark etmez." der.
Çocuklar ise; "Gündüz çıkalım, hem etrafı seyrederiz hem de piknik yaparak gideriz." derler.
Babanın görüşüne göre hareket edilirse, sadece önemli olan hedefe ulaşmaktır. Annenin yaklaşımı uyumlu gibi görünse de hayattan da çok fazla beklentisi yok. Çocukların düşüncelerinde hem hedefe ulaşmak hem de hedefe ulaşırken zamanı ve ortamı en güzel şekilde değerlendirmek vardır.
İnsanoğlunun hayatında sadece bir kesit olan bu örnek, gerçekten de insan hayatının tümüyle nasıl değerlendirildiğini veya nasıl değerlendirilebileceğini gözler önüne sermektedir.
İnsanoğlu çocukluğunda büyümeyi, büyüyünce okulu bitirmeyi, üniversite kazanmayı, işe yerleşmeyi, evlenmeyi, çoluk çocuk derken emekli olmayı hedefler. Oysa hedeflerine adım adım ulaşırken içinde bulunduğu zamanı ve ortamı en güzel şekilde değerlendirmeyi aklının ucuna bile getirmez. Hayatındaki gülleri değil dikenleri görerek yaşamaya çalışır.
Bu ömür nasılsa geçecektir. Kimi yetmiş yaşında, kimi elli yaşında, kimi hayatın baharı dediğimiz genç yaşta ölümle tanışacaktır. Ölüme giden hayat yolunda zamanı ve ortamı en güzel şekilde değerlendirmek gerekir. En güzel şekilde değerlendirme adına kendimize, eşimize, çocuklarımıza ve çevremize en azından tebessüm etmeyi ihmal etmemeliyiz.
Sabah işe başladığımız zaman akşam eve gitme hayaliyle zamanı geçirmek yerine "İşimi en güzel şekilde nasıl yaparım, insanlara nasıl yardımcı olabilirim?" diye düşünmek gerekir. Hatta bunu düşünceden öteye götürüp uygulamaya koyarsak hem insanları hem de kendimizi mutlu etmiş oluruz. Önemli olan burada bakış açısıdır. Çünkü olumlu bakmak kişinin hem işini sevmesini sağlayacak hem de kendini geliştirmesini sağlayacaktır. Faydalı olabilme adına kendini geliştiren insan, olaylara geniş açılardan bakmayı öğrenecektir.
Her sabah işimize giderken zihnimizi olumsuzluklarla meşgul etmek yerine faydalı şeylerle meşgul etmeliyiz. Dolmuş ve otobüslerde insanlara baktığınız zaman herkesin camdan dışarı baktığını görürsünüz. İnsanlar yanındakilerle ya iletişime kapalı olduğundan ya da diğer insanları rahatsız etmeme adına konuşmamaktadırlar. Oysa eline bir kitap veya dergi alıp okusa ya da zikir yapsa içinde bulunduğu anı en güzel şekilde değerlendirmiş olacaktır.
Gerçekten de insanlar, aklıselim şekilde bir düşündüğü zaman, ne kadar önemli olduğunun farkına varacaktır. Telafisi ve dönüşü olmayan bir hayat yolunda bulunduğumuzu ve bulunduğumuz konum ve yerin kıymetini bilerek yaşamak ve değerlendirmek gerekir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder